بررسی عوامل جامعه‌شناختی مرتبط با عدم ازدواج مجدد زنان فاقد همسر (مطالعه موردی: زنان تحت حمایت در شهر سنندج)

هدف از این پژوهش بررسی موانع ازدواج مجدد در میان زنان است. با بهره‌گیری از نظریه‌های اقتصادی ازدواج، طرد اجتماعی، تغییر نقش‌ها و ارزش‌های فرهنگی، فرضیات تحقیق تدوین گردید. روش تحقیق توصیفی و گردآوری داده‌ها به روش پیمایش و با ابزار پرسشنامه انجام شد. جامعه‌ی آماری کلیه‌ی زنان فاقد همسر (مطلقه و همسر فوت شده) تحت پوشش کمیته‌ی امداد در رده‌ی سنی 18 تا 55 سال شهر سنندج بود، حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 377 نفر تعیین گردید و نمونه‌گیری به روش تصادفی ساده انجام گرفت. نتایج آزمون فرضیات نشان می‌دهد که بین متغیرهای طرد اجتماعی و باور به کلیشه‌های فرهنگی با عدم ازدواج مجدد رابطه‌ی معنی‌دار و مستقیم وجود دارد، همچنین بین متغیرهای نگرش مدرن به ازدواج مجدد و اتکاء به خود با موانع ازدواج مجدد رابطه‌ی معنی‌دار و معکوس وجود دارد. می‌توان گفت تغییرات فرهنگی و رشد ارزش‌های فردگرایانه، در کنار استقلال مالی و اتکاء به خود در میان زنان نه تنها گرایش به ازدواج مجدد را کاهش نداده بلکه می‌توانند عوامل تسریع‌کننده‌ی ازدواج مجدد در میان زنان باشند.